«شیشلیک» بی تعارف بدترین فیلم کارنامه‌ی محمدحسین مهدویان است. کارنامه‌ی پربار فیلمساز جوانی که به جز یک فیلمش تا امروز بقیه آثاری جالب توجه و بالاتر از استاندارد سینمای ایران محسوب می‌شدند. «شیشلیک» حتی عقب‌تر از «لاتاری» است که هر چند به لحاظ فیلمنامه شبیه فیلمفارسی‌ها بود و منطق اشتباهی را دنبال می‌کرد و در انتخاب بازیگرانش هم مشکلاتی وجود داشت اما لااقل ظرفیت‌هایی داشت که مهدویان قدرت کارگردانی‌اش را به رخ بکشد. حس و حالی که باعث می‌شد تا پایان فیلم را دنبال کنیم.