کریستین پتزولد در زمره‌ی سینماگرانی قرار می‌گیرد که چندان به اصول قصه‌گویی کلاسیک پایبند نیست و در فیلم‌های او نقاط مبهم و ایجازهای بسیاری وجود دارد که معمولا از ترکیب اتفاقات و رخدادهای افسانه‌ای در بستر قصه‌ای رئالیستی و امروزی پدید می‌آیند. اوندینه نیز در امتداد این سبک از داستان‌نویسی قرار می‌گیرد. داستان اوندینه درباره‌ی عاشق‌پیشگی و سرگشتگی یک دختر و پسر جوان است. اوندینه و کریستوف ارتباط عاطفی نزدیکی با یکدیگر دارند، اما بنابر دلایلی این دو جوان از یکدیگر جدا می‌شوند و با پیشروی قصه آرام آرام رگه‌های افسانه‌ای و اساطیری داستان برای ترمیم دوباره‌ی این رابطه و غالب شدن ساحت ذهنی اثر بر پهنه‌ی حقیقی آن آشکار می‌شوند.