کلارک در محیطی روستایی، ساده و دلپذیر بزرگ شد. پدرش صدابردار تئاتر بود و مادرش به عنوان مشاور مدیریت در شرکتی بزرگ فعالیت می‌کرد. او برای خروج از این دنیای آرام، چندان انتظار نکشید و در همان سنین پایین همراه با برادر بزرگترش به یک مدرسه‌ی شبانه‌روزی خصوصی در «آکسفورد» فرستاده شد. او در این رابطه می‌گوید: «مدرسه‌ی پُرزَرق‌وبرقی بود و ما هم آن‌‎قدر باکلاس نبودیم». ورود به این فضای متفاوت، برای کلارک چالش‌برانگیز بود و او تلاش می‌کرد تا هم‌رنگِ جماعت شود اما این کار آسان جلوه نمی‌کرد، ضمن اینکه او رویاهای دیگری داشت. در حالی که اکثر هم‌کلاسی‌ها آرزوی ادامه تحصیل در رشته‌های مدیریتی، پزشکی یا ورزشی را داشتند، او علاقه‌ی اصلی‌اش هنر بود. کلارک در گفتگو با «نیویورکر» می‌گوید که از کودکی بی‌وقفه به بازیگری فکر می‌کرد، زیرا به‌واسطه‌ی پدرش معمولا در فضاهای تئاتری قرار می‌گرفت.