یکی از به‌یادماندنی‌ترین سخنان استیون کینگ این است که ما برای کنار آمدن با واقعیات، فیلم‌های ترسناک می‌سازیم و فیلم‌های ترسناکی که درباره‌ی نویسندگان ساخته می‌شوند مانند «درخشش» یا «مورمور» باعث می‌شوند بتوانیم از منظری دیگر به چنین مضامینی نگاه کنیم. چنین فیلم‌های ترسناکی با داشتن یک کاراکتر نویسنده‌ نه تنها هیجان‌انگیزترند، بلکه در نوع خود بی‌نظیرند چرا که مخاطب می‌بیند وقتی آرزوی یک نویسنده برای مشاهده‌ی موجودات تخیلی به واقعیت تبدیل می‌شود چه اتفاقی می‌افتد. زمانی که داستان به اوج خودش می‌رسد و همه چیز پیچیده‌تر می‌شود، واقعیت تغییر می‌کند و شخصیت اصلی دیگر نمی‌داند چه چیزی واقعی و چه چیزی ساخته‌ی توهماتش است.