آواز خواندن هنر تولید موسیقی با صدای انسان است و با کمک تنالیته، ریتم و بسیاری از تکنیک‌های آوایی، صدای عادی را به شکلی آهنگین درمی‌آورد. خوانندگان هندی در این کار چیره‌دست و بی‌نظیرند. چه این خوانندگان به اصطلاح پلی‌بک (یعنی خوانندگانی که به جای بازیگران در فیلم‌ها می‌خوانند، مثل ایرج خودمان به جای فردین) سینمای تجاری و گاه غیر تجاری هند، چه هر آوازه‌خوان فولک دیگری که در کوچه پس‌کوچه‌های این فرهنگ پیدا می‌شود. نوا، تحریر، لرزشی، رنگی، حزنی، در عین حال نشاطی در این صداها وجود دارد که البته برای یخش شرق دنیا عجیب نیست اما به طور قطع، منحصر به‌فرد است و تأثیرگذار. می‌توان تأثیر این موسیقی را به وضوح در موسیقی پاپ ایرانی و خوانندگی پاپ ایرانی مشاهده کرد.