از اواخر تابستان سال ۹۹ و با اوج گرفتن شیوع بیماری کرونا، سینمای ایران رو به افولی رفت که اگر واقع بین باشیم پس از آن دیگر نتوانست کمر راست کند. این بحران از یک سو و تولیدات بی‌کیفیت تلویزیون از سوی دیگر، شرایط ساخت هرچه بیشتر سریال در شبکه نمایش خانگی و موج کوچ اکثر فیلم و سریال‌سازان به این رسانه جوان را به وجود آورد. در این میان رقابت سخت دو پلتفرم مشهور نماوا و فیلیمو برای ساخت و عرضه سریال‌های اختصاصی، ماراتن سریال‌سازی را از میانه سال ۹۹ به راه انداخت که هر روز خبر جدیدی از پرو‌ژه‌ای تازه به گوش می‌رسید. کرونا هر روز قربانی می‌گرفت و خیلی از فیلم‌ها سریال‌های به خاطر بیماری تعطیل می‌شد، اما قراردادهای شبکه نمایش‌خانگی پشت سر هم بسته می‌شد و پروژه‌ها کلید می‌خورد.