از همان ابتدا منطقی به نظر می‌رسید که جاش برولین بخواهد وارد حوزه‌ی بازیگری شود، چرا که پدرش «جیمز برولین» یک بازیگر سرشناس به‌حساب می‌آمد و دو جایزه‌ی «گلدن گلوب» در کارنامه داشت. با وجود این، برولین آن‌طور که باید، تحت‌تأثیر حرفه‌ی پدر قرار نداشت. او در مزرعه‌ای در مرکز کالیفرنیا بزرگ شد و در دوران نوجوانی، دوستان تازه‌ای پیدا کرد که متأسفانه باعث انحراف وی شدند. آن‌ها خود را «گربه‌های تندرو» می‌نامیدند و گروهی از اسکیت‌بازها بودند که اغلب به دردسر می‌افتادند و مواد مخدر مصرف می‌کردند. او در گفتگو با «گاردین» در این رابطه می‌گوید: «ما در شهر سانتا باربارا بودیم، دهه‌ی ۸۰ میلادی بود، دوران پانک راک. شما یا فرزندِ والدین ثروتمندِ سهل‌انگار بودید یا فرزند والدین فقیرِ سهل‌انگار. در کل، همه‌ی ما به یک‌شکل بزرگ شدیم و من چیزی مشابه آن دوران را تاکنون ندیده‌ام.» دوستی نوجوانان ثروتمند و فقیرِ محل، رویداد مثبتی به شمار می‌رفت اما همه‌ی آن‌ها یک دشمن مشترک داشتند: مواد مخدر. برولین در این رابطه می‌گوید: «هروئین را امتحان کردم. البته هرگز درگیر آن نشدم و باعث مرگ من هم نشد که اتفاق خوبی است. من ۱۹ دوست داشتم که [به خاطر مصرف مواد] جان خود را از دست دادند. اکثر آدم‌هایی که با آن‌ها بزرگ شدم، حالا مرده‌اند.»