سومین فیلم محسن قرایی بعد از «خسته نباشید» و «سد معبر» بهترین فیلم اوست و گامی بزرگ برای او محسوب می‌شود اما همزمان این خطر را هم دارد که با بیش از حد تحسین شدن مسیر فیلمسازی قرایی را به خاطر بیاندازد. «بی همه چیز» اقتباسی از نمایشنامه‌ی درخشان «ملاقات با بانوی سالخورده» نوشته‌ی فردریش دورنمات است که این بزرگترین نقطه قوت فیلم هم محسوب می‌شود. در نتیجه طرح اصلی فیلم جذاب و پرکشش است اما نوبت به پیرنگ که می‌رسد علی‌رغم چیزی که به نظر می‌رسد فیلمنامه کار چندان نه در بومی کردن نمایشنامه انجام داده و نه خرده پیرنگ‌های جذاب و مهمی به آن اضافه کرده است. اتفاقا هر جا که از نمایشنامه فاصله گرفته نقاط ضعفی دارد که فیلم را چند پله پایین می‌آورد.