اگر نام فیلم «تب شب شنبه» (Saturday Night Fever) با نام مقاله‌ای که منبع الهام این فیلم بود یعنی «مناسک قبیله‌ای شب شنبه‌ی جدید» (Tribal Rites of the New Saturday Night) یکی بود، آیا باز هم مردم حاضر بودند که برای دیدن آن به سینما بروند؟ اگر خالقان جان ویک به نقشه‌ی قبلی خود وفادار می‌ماندند و این فیلم را با نام «تحقیر» (Scorn) عرضه می‌کردند، آیا باز هم این چهره‌ی محبوب و قهرمان دهه‌ی گذشته می‌توانست به جایگاه کنونی خود دست یابد؟ اگر جان هیوز فیلم «کلو‌پ صبحانه» (The Breakfast Club) را با نام پیشنهادی اصلی آن یعنی گروه ناهار (The Lunch Bunch) عرضه می‌کرد، آیا باز هم این فیلم می‌توانست به نقطه‌ی عطف و تعیین‌کننده‌ی یک نسل بدل شود؟ شاید و شاید هم نه. هر کدام از این انتخاب‌ها عملی شود، نباید از تاثیر شگرف عنوان یک فیلم بر موفقیت آن چشم پوشید.